[ انگار که هیچ‌گاه کافی نیست. ]

یک چیزهایی هم هست که دلت می‌خواهد تمام دنیا را از وجودشان باخبر کنی ولی در عین حال می‌خواهی تمامش فقط برای خودت بماند.

هر چیزی می‌تواند باشد. یک نگاه، یک دیالوگ، یک خاطره، یک لب‌خند، یک ساعت یا حتی دقیقه، یک انسان.

و آخ از این که همه‌ی آن‌ها با هم اتفاق بیفتند. یک آخ پر از ذوق با چشم‌هایی پر از ستاره.

+ حالا ما سکوت می‌کنیم ولی حرف زیاده برای گفتن. کلمه‌هایی که بلدم، ضعیف‌تر و دم‌دستی‌تر از چیزی‌ان که بتونن منظورم رو برسونن.